| Strona główna | Mapa serwisu | English version |
 |
|
| |
Oświadczenie Rządowe z dn 28 listopada1935r | |
Oświadczenie Rządowe z dnia 28 listopada 1935 r. w sprawie przystąpienia Polski i szeregu państw do konwencji o bombardowaniu przez morskie siły zbrojne w czasie wojny z dnia 18 października 1907 r., oraz jej ratyfikacji (Dz. U. z 1936 r. Nr 6, poz. 66) I. Podaje się niniejszem do wiadomości, że w wykonaniu postanowień art. 10 konwencji o bombardowaniu przez morskie siły zbrojne w czasie wojny, podpisanej w Hadze dn. 18 października 1907 r. i na podstawie art. 1 ustawy z dnia 2 marca 1935 r. (Dz. U. R. P. Nr. 28, poz. 212), Rząd Polski zgłosił Rządowi Holenderskiemu dnia 31 maja 1935 r. przystąpienie Polski do tej konwencji. II. Jednocześnie podaje się do wiadomości, zgodnie z komunikatem Rządu Holenderskiego, że a) w wykonaniu postanowień art. 9 wspomnianej konwencji zostały złożone w archiwach Rządu Holenderskiego przed dniem przystąpienia Polski dokumenty ratyfikacyjne powyższej konwencji w imieniu rządów niżej wymienionych państw: Niemcy - z zastrzeżeniem art. 1 ust. 2, Stany Zjednoczone Ameryki, Belgja, Boliwja, Brazylja, Kuba, Danja, Francja - z zastrzeżeniem art. 1 ust. 2, Gwatemala, Wielka Brytanja - z zastrzeżeniem art. 1 ust. 2, Haiti, Japonja - z zastrzeżeniem art. 1 ust. 2, Luksemburg, Meksyk, Norwegja, Panama, Holandja, Portugalja, Rumunja, Salwador, Syjam, Szwecja, Szwajcarja; b) w wykonaniu postanowień art. 10 rzeczonej konwencji zgłoszone zostało Rządowi Holenderskiemu, przed dniem przystąpienia Polski, przystąpienie do tej konwencji w imieniu Rządów niżej wymienionych państw: Chiny, Hiszpanja, Finlandja, Liberja, Nikaragua. Minister Spraw Zagranicznych: Beck Przekład. IX. KONWENCJA o bombardowaniu przez morskie siły zbrojne w czasie wojny. Jego Cesarska Mość Cesarz Niemiec, król Prus; Prezydent Stanów Zjednoczonych Ameryki; Prezydent Republiki Argentyńskiej, Jego Cesarska Mość Cesarz Austrji, Król Czech i t. d. i Król Apostolski Węgier; Jego Królewska Mość Król Belgów; Prezydent Republiki Boliwji; Prezydent Republiki Stanów Zjednoczonych Brazylji; Jego Królewska Wysokość Książę Bułgarji; Prezydent Republiki Chile; Prezydent Republiki Kolumbji; Tymczasowy Gubernator Republiki Kuby; Jego Królewska Mość Król Danji; Prezydent Republiki Dominikańskiej; Prezydent Republiki Ekwadoru; Prezydent Republiki Francuskiej; Jego Królewska Mość Król Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanji i Irlandji i Zamorskich Terytorjów Brytyjskich, Cesarz Indyj; Jego Królewska Mość Król Hellenów; Prezydent Republiki Gwatemali; Prezydent Republiki Haiti; Jego Królewska Mość Król Włoch; Jego Cesarska Mość Cesarz Japonji; Jego Królewska Wysokość Wielki Książę Luksemburgu, Książę Nassau; Prezydent Stanów Zjednoczonych Meksyku; Jego Królewska Wysokość Książę Czarnogóry; Jego Królewska Mość Król Norwegji; Prezydent Republiki Panamy; Prezydent Republiki Paragwaju; Jej Królewska Mość Królowa Holandji; Prezydent Republiki Peru; Jego Cesarska Mość Szach Persji; Jego Królewska Mość Król Portugalji i Algarwów, i t. d.; Jego Królewska Mość Król Rumunji; Jego Cesarska Mość Cesarz Wszechrosji; Prezydent Republiki Salwadoru; Jego Królewska Mość Król Serbji; Jego Królewska Mość Król Syjamu; Jego Królewska Mość Król Szwecji; Szwajcarska Rada Związkowa; Jego Cesarska Mość Cesarz Ottomanów; Prezydent Republiki Wschodniej Urugwaju; Prezydent Stanów Zjednoczonych Wenezueli; Ożywieni pragnieniem zrealizowania życzenia wyrażonego przez Pierwszą Konferencję Pokojową, dotyczącego bombardowania przez siły morskie portów, miast i wiosek niebronionych; Uważając, że należy podporządkować bombardowanie przez siły morskie ogólnym postanowieniom, które gwarantują prawa mieszkańcom i zapewniają zachowanie głównych gmachów, rozciągając na to działanie wojenne w miarę możności zasady Regulaminu z 1899 roku o prawach i zwyczajach wojny lądowej; Przejmując się również pragnieniem służenia interesom ludzkości i zmniejszenia srogości i klęsk wojny; Postanowili zawrzeć w tym celu Konwencję i mianowali swymi pełnomocnikami: Jego Cesarska Mość Cesarz Niemiec, Król Prus: J. E. barona MARSCHALL de BIEBERSTEIN, Swego ministra stanu, Swego Ambasadora Nadzwyczajnego i Pełnomocnego w Konstantynopolu; p. dr. Johannes KRIEGE, Swego Posła w misji nadzwyczajnej na Konferencję niniejszą, Swego tajnego radcę Poselstwa i Radcę Prawnego w Cesarskiem Ministerstwie Spraw Zagranicznych, członka Stałego Sądu Rozjemczego; Prezydent Stanów Zjednoczonych Ameryki: J. E. p. Joseph H. CHOATE, ambasadora nadzwyczajnego; J. E. p. Horace PORTER, ambasadora nadzwyczajnego; J. E. p. Uriah M. ROSE, ambasadora nadzwyczajnego; J. E. p. Dawid Jayne HILL, Posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego Republiki w Hadze; p. Charles S. SPERRY, kontr-admirała, Ministra pełnomocnego; p. Georges B. DAVIS, generała brygady, szefa sprawiedliwości wojskowej armji federalnej, Ministra pełnomocnego; p. William I. BUCHANAN, Ministra pełnomocnego; Prezydent Republiki Argentyńskiej: J. E. p. Roque SAENZ PEŐA, byłego Ministra Spraw Zagranicznych, Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego Republiki w Rzymie, Członka Stałego Sądu Rozjemczego; J. E. p. Luis M. DRAGO, byłego Ministra Spraw Zagranicznych i Wyznań Religijnych Republiki, Deputowanego Członka Stałego Sądu Rozjemczego; J. E. p. Carlos RODRIGUEZ LARRETA, byłego Ministra Spraw Zagranicznych i Wyznań Religijnych Republiki, Członka Stałego Sądu Rozjemczego; Jego Cesarska Mość Cesarz Austrji, Król Czech i t. d., i Król Apostolski Węgier: J. E. p. Gatan MĘREY de KAPOS-MĘRE, Swego Radcę tajnego, Swego Ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego; J. E. p. barona Charles de MACCHIO, Swego Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego w Atenach; Jego Królewska Mość Król Belgów: J. E. p. BEERNAERT, Swego Ministra Stanu, Członka Izby Posłów, Członka Instytutu Francuskiego i Akademij Królewskich Belgji i Rumunji, Członka Honorowego Instytutu Prawa Międzynarodowego, Członka Stałego Sądu Rozjemczego; J. E. p. J. VAN DEN HEUVEL, Swego Ministra Stanu, byłego Ministra Sprawiedliwości; J. E. p. barona GUILLAUME, Swego Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego w Hadze, Członka Królewskiej Akademji Rumuńskiej; Prezydent Republiki Boliwji: J. E. p. Claudio PINILLA, Ministra Spraw Zagranicznych Republiki, Członka Stałego Sądu Rozjemczego; J. E. p. Fernando E. GUACHALLA, Ministra Pełnomocnego w Londynie, Prezydent Republiki Stanów Zjednoczonych Brazylji: J. E. p. Ruy BARBOSA, Ambasadora Nadzwyczajnego i Pełnomocnego, Członka Stałego Sądu Rozjemczego; J. E. p. Eduardo F. S. dos SANTOS LISBâA, Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego w Hadze; Jego Królewska Wysokość Książę Bułgarji: p. Vrban VINAROFF, Generała-Majora Sztabu Generalnego, Swego Generała Świty; p. Ivan KARANDJOULOFF, Prokuratora Generalnego Sądu Kasacyjnego. Prezydent Republiki Chile: J. E. p. Domingo GANA, Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego Republiki w Londynie; J. E. p. Augusto MATTE, Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego Republiki w Berlinie; J. E. p. Carlos CONCHA, byłego Ministra Wojny, byłego Prezydenta Izby Deputowanych, byłego Posła Nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego w Buenos- Aires. Prezydent Republiki Kolumbji: p. Jorga HOLGUIN, Generała; p. Santiago Prez TRIANA; J. E. p. Marceliano VARGAS, Generała, Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego Republiki w Paryżu; Gubernator Tymczasowy Republiki Kuby: p. Antonio SANCHEZ de BUSTAMANTE, Profesora Prawa międzynarodowego na Uniwersytecie Hawańskim, Senatora Republiki; J. E. p. Gonzalo de QUESADA y ARÓSTEGUI, Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego Republiki w Waszyngtonie; p. Manuel SANGUILY, byłego Dyrektora Instytutu Nauczania powszechnego w Hawanie, Senatora Republiki. Jego Królewska Mość Król Danji: J. E. p. Constantin BRUN, Swego Szambelana, Swego Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego w Waszyngtonie; p. Christian Frederik SCHELLER, Kontr-Admirała; p. Axel VEDEL, Swego Szambelana, Szefa Sekcji w Królewskiem Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Prezydent Republiki Dominikańskiej: p. Francisco HENRIQUEZ y CARVAJAL, byłego Sekretarza Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Republiki, Członka Stałego Sądu Rozjemczego; p. Apolinar TEJERA, Rektora Instytutu Zawodowego Republiki, Członka Stałego Sądu Rozjemczego. Prezydent Republiki Ekwador: J. E. p. Victor RENDÓN, Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego Republiki w Paryżu i w Madrycie; p. Enrique DORN y de ALSéA, Charg d'affaires. Prezydent Republiki Francuskiej: J. E. p. Lon BOURGEOIS, Ambasadora nadzwyczajnego Republiki, Senatora, byłego Prezydenta Rady Ministrów, byłego Ministra Spraw Zagranicznych, Członka Stałego Sądu Rozjemczego; p. barona d'ESTOURNELLES de CONSTANT, Senatora, Ministra pełnomocnego pierwszej klasy, Członka Stałego Sądu Rozjemczego; p. Louis RENAULT, Profesora na fakultecie Prawa Uniwersytetu Paryskiego, Honorowego Ministra pełnomocnego, Radcę Prawnego Ministra Spraw Zagranicznych, Członka Instytutu Francuskiego, Członka Stałego Sądu Rozjemczego; J. E. p. Marcellin PELLET, Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego Republiki Francuskiej w Hadze. Jego Królewska Mość Król Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanji i Irlandji i Terytorjów Brytyjskich Zamorskich, Cesarz Indyj: J. E. the Right Honourable Sir Edward FRY T. G. C. B., Członka Rady przybocznej, Swego Ambasadora nadzwyczajnego, Członka Stałego Sądu Rozjemczego; J. E. the Right Honourable Sir Ernest Mason SATOW, G. C. M. G., Członka Rady przybocznej, Członka Stałego Sądu Rozjemczego; J. E. the Right Honourable Donald James MACKAY Baron REAY, G. C. S. I., G. C. I. E., Członka Rady przybocznej, byłego Prezydenta Instytutu Prawa międzynarodowego; J. E. Sir Henry HOWARD, K. C. M. G., C. B., Swego Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego w Hadze. Jego Królewska Mość Król Hellenów: J. E. p. Clon Rizo RANGABĘ, Swego Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego w Berlinie; p. Georges STREIT, Profesora Prawa międzynarodowego na Uniwersytecie Ateńskim, Członka Stałego Sądu Rozjemczego. Prezydent Republiki Gwatemali: p. Jos Tible MACHADO, Charg d'affaires Republiki w Hadze i w Londynie, Członka Stałego Sądu Rozjemczego; p. Enrique Gomez CARILLO, Charg d'affaires Republiki w Berlinie. Prezydent Republiki Haiti: J. E. p. Jean Joseph DALBĘMAR, Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego Republiki w Paryżu; J. E. p. J. N. LĘGER, Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego Republiki w Waszyngtonie; p. Pierre HUDICOURT, byłego Profesora Prawa międzynarodowego publicznego, Adwokata przy Sądzie w Port au Prince. Jego Królewska Mość Król Włoch: J. E. hrabiego Joseph Tornielli BRUSATI di VERGANO, Senatora Królestwa, Ambasadora Jego Królewskiej Mości Króla w Paryżu, członka Stałego Sądu Rozjemczego, Przewodniczącego Delegacji Włoskiej; J. E. p. Komandora Guido POMPILJ, Deputowanego do Parlamentu, Podsekretarza Stanu w Królewskiem Ministerstwie Spraw Zagranicznych; p. Komandora Guido FUSINATO, Radcę Stanu, Deputowanego do Parlamentu, byłego Ministra Oświaty. Jego Cesarska Mość Cesarz Japonji: J. E. p. Keiroku TSUDZUKI, Swego Ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego; J. E. p. Aimaro SATO, Swego Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego w Hadze. Jego Królewska Wysokość Wielki Książę Luksemburgu, Książę Nassau: J. E. p. EYSCHEN, Swego Ministra Stanu, Prezydenta Rządu Wielkiego Księstwa. p. hrabiego de VILLERS, Charg d'affaires Wielkiego Księstwa w Berlinie. Prezydent Stanów Zjednoczonych Meksykańskich: J. E. p. Gonzalo A. ESTEVA, Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego Republiki w Rzymie; J. E. p. Sebastjan B. de MIER, Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego Republiki w Paryżu; J. E. p. Francisco L. de la BARRA, Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego Republiki w Brukseli i w Hadze. Jego Królewska Wysokość Książę Czarnogóry: J. E. p. NELIDOW, rzeczywistego radcę tajnego cesarskiego, ambasadora J. C. M. Cesarza Wszechrosji w Paryżu; J. E. p. de MARTENS, Tajnego radcę cesarskiego, stałego członka rady cesarskiego ministerstwa spraw zagranicznych Rosji: J. E. p. TCHARYKOW, rzeczywistego radcę stanu, posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego J. C. M. Cesarza Wszechrosji w Hadze; Jego Królewska Mość Król Norwegji: J. E. p. Francis HAGERUP, byłego Prezydenta rady, byłego Profesora Prawa, Swego Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego w Hadze i w Kopenhadze, Członka Stałego Sądu Rozjemczego. Prezydent Republiki Panama: p. Belisario PORRAS. Prezydent Republiki Paragwaj: J. E. p. Eusebio MACHAIN, Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego Republiki w Paryżu; p. hrabiego G. du MONCEAU de BERGENDAL, Konsula Republiki w Brukseli. Jej Królewska Mość Królowa Holandji: p. W. H. de BEAUFORT, Swego byłego Ministra Spraw Zagranicznych, Członka Drugiej Izby Stanów Generalnych; J. E. p. T. M. C. ASSER, Swego Ministra Stanu, Członka Rady Stanu, Członka Stałego Trybunału Rozjemczego; J. E. Jonkheer J. C. C. den BEER POORTUGAEL, Generała - Porucznika w stanie spoczynku, byłego Ministra Wojny, Członka Rady Stanu; J. E. Jonkheer J. A. RELL, Swego Adjutanta do szczególnych poruczeń, Vice - Admirała w stanie spoczynku, byłego Ministra Marynarki; p. J. A. LOEFF, Swego byłego Ministra Sprawiedliwości, Członka Drugiej Izby Stanów Generalnych. Prezydent Republiki Peru: J. E. P. Carlos G. CANDAMO, Posła Nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego Republiki w Paryżu i w Londynie, Członka Stałego Sądu Rozjemczego. Jego Cesarska Mość Szach Persji: J. E. Samad Khan MOMTAZOS SALTANEH, Swego Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego w Paryżu, Członka Stałego Sądu Rozjemczego; J. E. Mirza Ahmed Khan SADIGH UL MULK, Swego Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego w Hadze. Jego Królewska Mość Król Portugalji i Algarwów, itd.: J. E. p. Markiza de SOVERAL, Swego Radcę Stanu, Para Królestwa, byłego Ministra Spraw Zagranicznych, Swego Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego w Londynie, Swego Ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego; J. E. p. hrabiego de SELIR, Swego Posła nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego w Hadze; J. E. p. Alberto d'OLIVEIRA, Swego Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego w Bernie. Jego Królewska Mość Król Rumunji: J. E. p. Alexandre BELDIMAN, Swego Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego w Berlinie; J. E. p. Edgar MAVROCORDATO, Swego Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego w Hadze. Jego Cesarska Mość Cesarz Wszechrosji: J. E. p. NELIDOW, Swego rzeczywistego radcę tajnego, Swego ambasadora w Paryżu; J. E. p. de MARTENS, Swego radcę tajnego, stałego członka rady ministerstwa spraw zagranicznych, członka Stałego Sądu Rozjemczego; J. E. p. TCHARYKOW, Swego radcę stanu rzecz., Swego szambelana, Swego Posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego w Hadze. Prezydent Republiki Salvador: p. Pedro I. MATHIEU, Charg d'affaires Republiki w Paryżu, Członka Stałego Trybunału Rozjemczego; p. Santiago Perez TRIANA, Charg d'affaires Republiki w Londynie. Jego Królewska Mość Król Serbji: J. E. p. Sava GROUITCH, Generała, Prezydenta Rady Stanu; J. E. p. Milovan MILOVANOVITCH, Swego Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego w Rzymie, Członka Stałego Sądu Rozjemczego; J. E. p. Michel MILITCHEVITCH, Swego Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego w Londynie i w Hadze. Jego Królewska Mość Król Syjamu: Mom Chatidej UDOM, Generała-Majora; p. C. Corragioni d'ORELLI, Swego Radcę legacyjnego; Luang BHVANARTH NARBAL, Kapitana. Jego Królewska Mość Król Szwecji, Gotów i Wendów: J. E. p. Knut Hjalmar Leonard HAMMARSKJLD, Swego byłego Ministra Sprawiedliwości, Swego Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego w Kopenhadze, Członka Stałego Sądu Rozjemczego; p. Johannes HELLNER, Swego byłego Ministra bez teki, byłego członka Najwyższego Sądu w Szwecji, Członka Stałego Sądu Rozjemczego. Rada Związkowa Szwajcarska: J. E. p. Gaston CARLIN, Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego Konfederacji Szwajcarskiej w Londynie i w Hadze; p. Eugene BOREL, Pułkownika Sztabu Generalnego, Profesora na Uniwersytecie Genewskim; p. Max HUBER, Profesora Prawa na Uniwersytecie w Zurychu. Jego Cesarska Mość Cesarz Ottomanów: J. E. Turkhan PACHA, Swego Ambasadora nadzwyczajnego, Ministra evkafu; J. E. Rechid BEY, Swego Ambasadora w Rzymie; J. E. Mehemmed PACHA, Vice-Admirała. Prezydent Republiki Wschodniej Urugwaju: J. E. p. Jose BATLLE y ORDONEZ, byłego Prezydenta Republiki, Członka Stałego Sądu Rozjemczego; J. E, p. Juan P. CASTRO, byłego Prezydenta Senatu, Posła nadzwyczajnego i Ministra pełnomocnego Republiki w Paryżu, Członka Stałego Sądu Rozjemczego. Prezydent Stanów Zjednoczonych Wenezueli: p. Jos Gil FORTOUL, Charg d'affaires Republiki w Berlinie. Którzy po złożeniu swych pełnomocnictw uznanych za dobre i w należytej formie, zgodzili się na postanowienia następujące: Rozdział I. O bombardowaniu portów, miast, wiosek, osiedli i gmachów niebronionych. Art. 1. Zakazuje się bombardowania przez morskie siły zbrojne portów, miast, wiosek, osiedli lub gmachów, które nie są bronione. Żadna miejscowość nie może być bombardowana jedynie z tytułu ustawienia przed jej portem podwodnych min uderzeniowych. Art. 2. Jednakowoż nie są objęte tym zakazem dzieła wojskowe, zakłady wojskowe lub morskie, składy broni lub sprzętu wojennego, warsztaty i instalacje, mogące być użyte dla potrzeb floty lub armji nieprzyjacielskiej oraz okręty wojenne, znajdujące się w porcie. Dowódca siły morskiej będzie mógł, po wezwaniu z podaniem rozsądnego terminu, zniszczyć je artylerją, jeżeli inny ku temu środek będzie niemożliwy, oraz jeżeli władze miejscowe nie uskutecznią same tego zniszczenia w ustalonym terminie. W takim wypadku nie naraża on się na żadną odpowiedzialność za mimowolne szkody, któreby zostały spowodowane bombardowaniem. Jeżeli względy wojskowe, wymagające akcji natychmiastowej, uniemożliwiają podanie terminu, to rozumie się, że pozostaje w mocy zakaz bombardowania miasta niebronionego, jak w wypadku określonym w ust. 1, i że dowódca winien przedsięwziąć wszelkie środki, ażeby miasto jak najmniej ucierpiało. Art. 3. Po wyraźnej notyfikacji można dokonać bombardowania portów, miast, wiosek, osiedli lub gmachów niebronionych, jeżeli władze miejscowe, oficjalnie wezwane, odmawiają zadośćuczynienia żądaniom rekwizycji żywności lub prowiantów, koniecznych dla chwilowych potrzeb morskiej siły zbrojnej, znajdującej się przed daną miejscowością. Rekwizycje te winny być dostosowane pod względem wymiaru do możliwości lokalnych. Będą one mogły być zażądane jedynie na mocy upoważnienia dowódcy tej morskiej siły zbrojnej i powinny być w miarę możności opłacone gotówką; w razie niemożności zaś winny być potwierdzone zapomocą pokwitowań. Art. 4. Zakazuje się bombardowania za niepłacenie kontrybucyj pieniężnych portów, miast, wiosek, osiedli lub gmachów niebronionych. Rozdział II. Postanowienia ogólne. Art. 5. Przy bombardowaniu przez morskie siły zbrojne, dowódca winien przedsięwziąć wszelkie konieczne środki, ażeby zaoszczędzić w miarę możności gmachy, przeznaczone dla obrzędów religijnych i sztuk pięknych, zakłady naukowe i dobroczynne, pomniki historyczne, szpitale i miejsca zbiórek dla chorych lub rannych, pod warunkiem, że nie będą one przeznaczone jednocześnie dla celów wojskowych. Obowiązkiem ludności jest wskazać te pomniki, gmachy lub miejsca zbiórek znakami widocznemi, polegającemi na dużych, czworokątnych, sztywnych blatach, podzielonych przekątnią na dwa trójkąty, z których górny winien być czarny, dolny zaś biały. Art. 6. Z wyjątkiem okoliczności, gdy względy wojskowe staną wyraźnie na przeszkodzie, dowódca atakującej morskiej siły zbrojnej winien przed rozpoczęciem bombardowania uczynić wszystko co jest w jego mocy, ażeby uprzedzić władze miejscowe. Art. 7. Zakazuje się plądrowania miast i osiedli nawet jeżeli zostały one zdobyte siłą. Rozdział III. Postanowienia końcowe. Art. 8. Postanowienia niniejszej konwencji stosują się jedynie do mocarstw układających się i tylko jeżeli wszystkie strony wojujące należą do niej. Art. 9. Niniejsza konwencja zostanie ratyfikowana możliwie najprędzej. Dokumenty ratyfikacyjne będą złożone w Hadze. Pierwsze złożenie dokumentów ratyfikacyjnych będzie stwierdzone protokółem, podpisanym przez przedstawicieli mocarstw, które w niem biorą udział i przez Ministra Spraw Zagranicznych Holandji. Złożenia następnych dokumentów ratyfikacyjnych będą uskuteczniane zapomocą pisemnych notyfikacyj, adresowanych do Rządu Holenderskiego wraz z dokumentem ratyfikacyjnym. Zaświadczona za zgodność kopja protokółu, dotyczącego pierwszego złożenia dokumentów ratyfikacyjnych, notyfikacyj wspomnianych w ustępie poprzednim, jak również dokumentów ratyfikacyjnych, będzie natychmiast staraniem Rządu Holenderskiego i drogą dyplomatyczną doręczona mocarstwom zaproszonym na Drugą Konferencję Pokojową, jak również innym mocarstwom, które do konwencji przystąpiły. W wypadkach, wskazanych w poprzednim ustępie, rzeczony Rząd poda im do wiadomości równocześnie datę, w której notyfikację otrzymał. Art. 10. Mocarstwa niepodpisujące mogą przystąpić do niniejszej konwencji. Mocarstwo, które pragnie przystąpić, notyfikuje swój zamiar Rządowi Holenderskiemu, przesyłając mu akt przystąpienia, który zostanie złożony w archiwach wspomnianego Rządu. Rząd ten natychmiast prześle wszystkim innym mocarstwom zaświadczoną za zgodność kopję notyfikacji, jak również aktu przystąpienia, wskazując datę, w której otrzymał notyfikację. Art. 11. Niniejsza konwencja obowiązywać zacznie mocarstwa, które wzięły udział w pierwszem złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych, w sześćdziesiąt dni po dacie protokółu złożenia, a mocarstwa, które ratyfikować będą później, lub przystąpią, w sześćdziesiąt dni po otrzymaniu przez Rząd Holenderski notyfikacji o ich ratyfikacji, lub przystąpieniu. Art. 12. Gdyby zdarzyło się, że jedno z mocarstw umawiających się zechciało wypowiedzieć niniejszą konwencję, to wypowiedzenie to będzie notyfikowane pisemnie Rządowi Holenderskiemu, który natychmiast prześle wszystkim innym mocarstwom zaświadczoną za zgodność kopję notyfikacji, komunikując im datę jej otrzymania. Wypowiedzenie konwencji będzie obowiązywało tylko to mocarstwo, które notyfikowało je, i w rok po otrzymaniu notyfikacji przez Rząd Holenderski. Art. 13. W rejestrze, prowadzonym przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Holandji, wskazana będzie data złożenia dokumentów ratyfikacyjnych, dokonanego na mocy art. 9 ustępów 3 i 4, jak również data, w której otrzymane zostaną notyfikacje o przystąpieniu (art. 10 ustęp 2) lub o wypowiedzeniu (art. 12 ustęp 1). Każde z umawiających się mocarstw jest dopuszczone do wglądu do tego rejestru i do zażądania zaświadczonych za zgodność jego wyciągów. Na dowód czego pełnomocnicy opatrzyli niniejszą konwencję swemi podpisami. Sporządzono w Hadze dnia osiemnastego października tysiąc dziewięćset siódmego roku w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w archiwach Rządu Holenderskiego, a którego kopje, zaświadczone za zgodność, będą doręczone drogą dyplomatyczną mocarstwom, które były zaproszone na Drugą Konferencję Pokojową. ZA NIEMCY: Marschall Kriege z zastrzeżeniem art. 1 ust. 2. ZA STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI: Joseph H. Choate Horace Porter U. M. Rose David Jayne Hill C. S. Sperry William I. Buchanan ZA ARGENTYNĘ: Roque Saenz Peńa Luis M. Drago C. RÓez Larreta ZA AUSTRO - WĘGRY: Mrey Bon Macchio ZA BELGJĘ: A. Beernaert J. Van den Heuvel Guillaume ZA BOLIWJĘ: Claudio Pinilla ZA BRAZYLJĘ: Ruy Barbosa E. Lisba ZA BUŁGARJĘ: Generał - Major Vinaroff Iv. Karandjouloff ZA CHILE: Domingo Gana Augusto Matte Carlos Concha z zastrzeżeniem art. 3, sformułowanem na czwartem Zgromadzeniu ogólnem 17 sierpnia. ZA CHINY: ZA KOLUMBJĘ: Jorge Holguin S. Perez Triana M. Vargas ZA REPUBLIKĘ KUBA: Antonio S. de Bustamante Gonzalo de Quesada Manuel Sanguily ZA DANJĘ: C. Brun ZA REPUBLIKĘ DOMINIKAŃSKĄ: dr. Henriquez y Carvajal Apolinar Tejera ZA EKWADOR: Victor M. Rendón E. Dorn y de AlsÓa ZA HISZPANJĘ: ZA FRANCJĘ: Marcellin Pellet z zastrzeżeniem art. 1 ust. 2. ZA WIELKĄ BRYTANJĘ: Edw. Fry Ernest Satow Reay Henry Howard z zastrzeżeniem art. 1 ust. 2. ZA GRECJĘ: Clon Rizo Rangab Georges Streit ZA GWATEMALĘ: Jos Tible Machado ZA HAITI: Dalbmar Jn Joseph J. N. Lger Pierre Hudicourt ZA WŁOCHY: Pompilj G. Fusinato ZA JAPONJĘ: Aimaro Sato z zastrzeżeniem art. 1 ust. 2. ZA LUKSEMBURG: Eyschen C-te de Villers ZA MEKSYK: G. A. Esteva S. B. de Mier F. L. de la Barra ZA CZARNOGÓRĘ: Nelidow Martens N. Tcharykow ZA NIKARAGUĘ: ZA NORWEGJĘ: F. Hagerup ZA PANAMĘ: B. Porras ZA PARAGWAJ: J. Du Monceau ZA HOLANDJĘ: W. H. de Beaufort T. M. C. Asser den Beer Poortugael J. A. Rell J. A. Loeff ZA PERU: C. G. Candamo ZA PERSJĘ: Momtazos-Saltaneh M. Samad Khan Sadigh Mulk M. Ahmed Khan ZA PORTUGALJĘ: Alberto d'Oliveira ZA RUMUNJĘ: Edg. Mavrocordato ZA ROSJĘ: Nelidow Martens N. Tcharykow ZA SALVADOR: P. J. Mathieu S. Perez Triana ZA SERBJĘ: S. Grouitch M. G. Milovanovitch M. G. Militchevitch ZA SYJAM: Mom Chatidej Udom E. Corragioni d'Orelli Luang Bhvanarth Narbal ZA SZWECJĘ: K. H. L. Hammarskjld Joh. Hellner ZA SZWAJCARJĘ: Carlin ZA TURCJĘ: Turkhan ZA URUGWAJ: Jose Batlle y Ordońez ZA WENEZUELĘ: J. Gil Fortoul |
| To jest stopka |
