Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 27 kwietnia 2006 r. w sprawie określenia kategorii żołnierzy rezerwy, których przeznaczenie do służby w obronie cywilnej wymaga zgody wojskowego komendanta uzupełnień (Dz. U. Nr 83, poz. 576)
Na podstawie art. 143 ust. 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416 i Nr 277, poz. 2742 oraz z 2005 r. Nr 180, poz. 1496) zarządza się, co następuje:
§ 1. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1) kadra rezerwy - żołnierzy rezerwy będących:
a) oficerami rezerwy,
b) podchorążymi rezerwy, którzy zdali egzamin na oficera,
c) podoficerami rezerwy - byłymi żołnierzami zawodowymi;
2) wyszkoleni żołnierze rezerwy - żołnierzy rezerwy, którzy odbyli czynną służbę wojskową, z wyjątkiem jednodniowych ćwiczeń wojskowych, i złożyli przysięgę wojskową.
§ 2. Przeznaczenie do służby w obronie cywilnej wymaga zgody wojskowego komendanta uzupełnień w stosunku do następujących kategorii żołnierzy rezerwy:
1) wyszkolonych żołnierzy rezerwy, którzy nie ukończyli czterdziestu lat życia;
2) kadry rezerwy, która nie ukończyła pięćdziesięciu lat życia.
§ 3. 1. Wojskowy komendant uzupełnień przy udzielaniu zgody, o której mowa w § 2, bierze pod uwagę potrzeby uzupełnienia w pierwszej kolejności Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej "Siłami Zbrojnymi", a następnie jednostek przewidzianych do militaryzacji.
2. Celem powołania żołnierzy rezerwy, o których mowa w § 2, do służby w obronie cywilnej jest pełnienie funkcji:
1) kierowniczych lub instruktorskich;
2) specjalistycznych, wymagających odpowiedniego wykształcenia lub wyszkolenia;
3) operatorów skomplikowanego sprzętu będącego na wyposażeniu jednostek organizacyjnych obrony cywilnej.
3. Żołnierzy, o których mowa w § 2, w przypadku powołania ich do służby w obronie cywilnej, przeznacza się do wykonywania zadań przewidzianych dla obrony cywilnej, a w szczególności do:
1) ochrony ludności, mienia publicznego i mienia pracodawców, urządzeń użyteczności publicznej oraz dóbr kultury;
2) ratowania i udzielania pomocy poszkodowanym w czasie stanów nadzwyczajnych i w czasie wojny;
3) zwalczania klęsk żywiołowych i zagrożeń środowiska oraz usuwania ich skutków;
4) przygotowania ludności do uczestnictwa w powszechnej samoobronie;
5) likwidacji skażeń i zakażeń;
6) budowy i odbudowy awaryjnych ujęć wody pitnej.
§ 4. Wojskowy komendant uzupełnień nie udziela zgody na przeznaczenie do służby w obronie cywilnej żołnierzy rezerwy, którym wydano karty mobilizacyjne do jednostek organizacyjnych Sił Zbrojnych lub karty przydziału do jednostek zmilitaryzowanych, a także żołnierzom rezerwy zwolnionym, w drodze reklamowania, od obowiązku pełnienia czynnej służby wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.
§ 5. W razie uzasadnionych potrzeb Sił Zbrojnych oraz potrzeb kadrowych jednostek organizacyjnych przewidzianych do militaryzacji lub jednostek zmilitaryzowanych, udzielona przez wojskowego komendanta uzupełnień zgoda na przeznaczenie żołnierzy rezerwy do służby w obronie cywilnej może być cofnięta z jednoczesnym unieważnieniem nadanego przydziału organizacyjno-mobilizacyjnego do tej służby.
§ 6. Traci moc rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie określenia kategorii żołnierzy rezerwy, których przeznaczenie do służby w obronie cywilnej wymaga zgody wojskowego komendanta uzupełnień (Dz. U. z 2003 r. Nr 8, poz. 97).
§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
|